Eskidendi, Çok Eskiden

Hani erken inerdi karanlik,
Hani yagmur yagardi inceden,
Hani okuldan, işten dönerken,
Işiklar yanardi evlerde,
Eskidendi, çok eskiden.

Hani ay herkese gülümserken,
Mevsimler kimseyi dinlemezken,
Hani çocuklar gibi zaman nedir bilmezken,
Eskidendi, çok eskiden.

Hani hepimiz arkadaşken,
Hani oyunlar tükenmemişken,
Henüz kimse bize ihanet etmemiş,
Biz kimseyi aldatmamişken,
Eskidendi, çok eskiden.

Hani şarkilar bizi bu kadar incitmezken,
Hani körkütük sarhoşken gençligimizden,
Daha biz kimseye küsmemiş,
Daha kimse ölmemişken,
Eskidendi, çok eskiden.

Şimdi ay usul, yildizlar eski
Hatiralar gökyüzü gibi gitmiyor üstümüzden
Geçen geçti,
Geceyi söndür kalbim
Geceler de gençlik gibi eskidendi
Şimdi uykusuzluk vakti.





Saçların ,rüzgarının tenime değişiyle dalgalanır
Kanatların gölgeme sığınır mu kıtamda
Ve ben kimsesizliğimde alırım yarınlara dair umutlarını koynuma...
Öpesim gelir ruhunu
Zülfünden sol yanına giden kıvrımlı yollarda...

Hüzün çiçekleri açıyor sitem kentimde
Hazan güllerinin merhaba deyişiyle uyanıyor mutsuzluklarım
Sen kanatlarında bensizliği taşıyorsun
Bensiz bir yolu yalnız yürümek kolaysa eğer
Bırakıyorum öksüz ruhumun rıhtımına sana dair anıları
Ve buradan itibaren bir virgül bırakıyorum hayata
Ardından kırılıyor göçebe bir kuşun kanatları

Son bir bahar geldi diyorum kendi kendime
Bu sonuncu bahar olmalı diyorum
Ağlamaklı bir kadın oturuyor kendi gibi yalnız bir bankta
Köşeye çekiliyor bir balıkçı denize hasret gözlerimin bebeklerinde
Göçmen kuşlar diyor insanlar havada sürü halinde uçanlara
Bense göçmeyin diyorum
Bari siz gitmeyin
Şu kenti
Gök kubbeyi
Maviliğimi
Beni ,yalnız bırakmayın bankta oturan ağlamaklı kadın gibi
Çürük bir dala kondurmayın sevinçlerimi

Geçmişe dair bir perde aralanıyor göğsümün sokak çocuklarında
Tiner çekiyor kadere inat köşe başı yavruları
Sonuncu baharda soluyor sessizliğimin yalnızlık durakları
Soğuk bir hücrede işkenceye maruz kalıyor günahlarım
Ey Leyl!
Niçin bitmiyor benim son baharlarım?
Niçin susmuyor çığırtkan hayatlarım?

Eylül kokuyor gerdanın
Lal olmuş sol anahtarım
Es geçiliyor artık notalar
....Bir hazan sarıyor buraları
Yokluğunu özledim
Bendeki kimsesizliğini..
....Gitmeseydin ya!
Ey hayat!
Vuslatı kazıyorum alnıma ,yazıma
Gurbetim olmuş sensizliğin son baharları
Teneşire yatırıyorum aşk diye başlayan cümleleri
Sen konuşuyorsun tüm şivelerde
Bilinmedik lehçelerde
Sığ bir umutsun şimdi tümce başlarında
Bu yüzden ölmek isterim dudaklarının kıraç topraklarında

Gece olduğunda dalıp bakarım bazen aya ve yıldızlara
Mutluluk hayalleri kurarım uykusuz kalırım sabahlara
Tam onu yakaladığımı zannederken bakınca aynalara
Görürüm ki boşuna yorulmuşum ben, o gitmiş ta uzaklara

Hayaller kurmaya devam etmek bundan sonra da olacak işim
Çalışıp ta yeni bir dünya kurmaya yetmez, kalmadı hiç gücüm
Zaman çok daraldı, dilerim tanrıdan bitsin artık bu hasretim
Mutsuzluk benden uzak ta olsun, kalmasın ne derdim ne kederim



Hayrettin Günerli